Tag Archives: लक्ष्मण श्रेष्ठ – Laxman Shrestha

कथा : हतारिएको समय

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ समयलाई हतार भएको छ। घडीको सुई विस्तारै घुमिरहेछ। मलाई सकेसम्म छिटो पुग्नु छ। आजको दिन म छुटें भने आफैलाई आफैले माफ गर्न सक्दिनँ। पूर्वी क्षितिजमा फैलिएका रक्तिम किरणहरूले नयाँ युगको सन्देश बोकेजस्तो लाग्छ। बिहानी चिसो हावाले कानमा साउती … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : लाहुर गएको देश

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ बिहानले बिस्तारा नछोड्दै हामी बसपार्क पुगिसकेका हुन्छौं। बिहानी चिसो बतासले जाडो मौसम आउँदै गरेको सङ्केत दिन्छ। सिद्धबाबाको गल्छेडोबाट हुर्रिएर आइरहेको ताजा हावाले फोक्सो भर्दै हामी बुटवल छोड्ने तरखरमा हुन्छौं। दशैंको टिकाको अर्कोदिन बसमा खासै मान्छे भरिइसकेका छैनन्। हामीजस्तै … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : म्याकलेको भूत

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ “अब यो विश्वविद्यालय पनि चिहान हुन्छ। अनि गिद्ध रिंग्छन्। सब खत्तम पार्ने भए सालाहरू !” आक्रोश पोख्यो सुदिपले। “भए पो रिंग्छन् गिद्ध” जोनले जोक्स हान्यो। हाँसे सबै। “कुराको मर्म बुझ्न मुला” सुदिप झोक्कियो। “साँच्चैको गिद्ध रिंगे त ठिक्कै … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कथा : क्रिकेट कोलाज

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ १. हर्षको रङ्ग “ए उठ केटा हो !”, बोल्यो हरि। जुरुक्क उठे केटाहरू। टेलिभिजनको स्क्रीनमा बज्न थाल्यो नेपालको राष्ट्रिय गान–’सयौं थुङ्गा फूलका हामी, एउटै माला हामी’। यता केटाहरू पनि सँगसँगै गाउन थाले। शान्त भयो वातावरण। यस्तो पनि हुँदोरै’छ … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

नेपाली लघु-उपन्यास :भड्किरहेका मान्छेहरू

~लक्ष्मण श्रेष्ठ ~ सहरमा बर्खा लागेको छ। रोपाइँ त हुन्न तर सहर गाउँ र गाउँलेहरूले नै भरिएको छ। मेरा क्यान्टिन गफी मित्रहरू पनि अहिले आ–आफ्ना गाउँ गएका छन्। मुना पहाडकी हो। पहाडको बेसीमा उसको सानो टुक्रा खेत छ। त्यही खेत … Continue reading

Posted in नेपाली उपन्यास | Tagged | Leave a comment

कथा : पर्दा पछाडि

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ ‘जे जे हुने हो हुन्छ यहाँ पर्दा पछाडि नै दुखेर कोही रुन्छ यहाँ पर्दा पछाडि नै’ क्यान्टिनको वुफरमा गीत बजिरहेछ। चियाको चुस्की लिंदै सुनिरहेछु म। जेठको महिना बिहानदेखि नै उखरमाउलो गर्मी छ। क्याम्पसमा चल्ने उत्तरी हावा पनि लाग्छ … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

कविता : हिंडिरहनु

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ आउलान् हजार चुनौती बाधा र बिघ्नहरू तिमी हिंडिरहनु हिंडिरहनु। आशाको ज्योति बाल्दै अन्धकारको पहाड ढाल्दै आफ्नै आत्माको मसाल बालेर दुःखलाई पुछ्दै हत्केलाले निराशालाई पन्छाउँदै मन्छाउँदै तिमी हिंडिरहनु हिंडिरहनु।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : त्यो तिमी हौ

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ मध्यान्हको चर्को घाममा निधारबाट टप्किरहेका पसिनाका थोपाहरूलाई उत्साही हत्केलाले पुछ्दै, बिहानीको झण्डा बोकेर नव युगको आह्वान गरिरहेको त्यो तिम्रो खबर हो त्यो तीम्रो आकृति हो त्यो तिमी हौ। थाहा छ मलाई

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : देवतालाई सम्बोधन

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ ए देवता ! खुरुक्क बाहिर निस्क मन्दिरको त्यो खोपीबाट तिमीसँग धेरथोर कुरा गर्नु छ हिसाब गर्नु छ चढाएको प्रसाद कसले खान्छ पुजारीले कि तिमीले?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

पुस्तक समीक्षा : ‘अभागी’ पुस्ताको बयान

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ किशोरवस्थाको उकालो चढ्दै गरेको उमेरमा हिमाल खबरपत्रिकाको एक अंक मेरो हात पर्‍यो । नेपाल टेलिभिजन बाहेक अरु सञ्चारमाध्यमको पहुँच नभएको गाउँमा त्यो पत्रिकाको आफ्नै महत्व थियो । त्यो अङ्कमा प्रकाशित कालिकोटमा विमानस्थल खन्न गएका जोगिमाराका मजदुर मारिएको कथाले … Continue reading

Posted in पुस्तक समीक्षा | Tagged , | Leave a comment

कथा : पालो पर्खिरहेको मान्छे

~लक्ष्मण श्रेष्ठ~ भास्कर बहुलायो। यो दुई अक्षरको खबरमा एक हजार भोल्ट करेण्ट थियो सायद। सुनेदेखि मेरो दिमाग रन्थनाइरहेछ। खबर बिहानै विश्वविद्यालयको क्यान्टिनको टेबलमा पुगिसकेको थियो। क्लास भेटाउन विद्यार्थीहरु हतरपतर दौडदै गर्दा खबर त्यो भन्दा अघि–अघि थियो। गेटदेखि कक्षाकोठासम्म सर्वत्र भइसकेको … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment