Category Archives: रुबाई

रुबाई / Rubaaii

जीर्ण भागेदारका चार रुबाईहरू

~जीर्ण भागेदार~ १. चित्त बुझाएँ नदुख्ने मुटु बेसरी दुखाएँ के–के सोचेँ, आँसुले भिजाएँ उनले मलाई नहेरे पनि मैले हेरेरै चित्त बुझाएँ ।

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : ओखलढङ्गा

~दीपक कालिकोटे~ म सँङ्केत गुलावको थुङगा मन पर्छ । समुन्द्रपार गरिदीने डुङ्गा मन पर्छ । ताते बोली

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : बानी बस्यो

~जीर्ण भागेदार~ बोल्न नि डराउने बानी बस्यो कल्पनामा हराउने बानी बस्यो जो होस् जस्ती

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

जीर्ण भागेदारका तीन रुबाईहरू

~जीर्ण भागेदार~ पहिले पहिले ढल्केर हेरियो नहेर्नु हेरेपछि सल्केर हेरियो हेराइको मज्जा तब पो आयो जबदेखि झन् पल्केर हेरियो तिम्रो वैँशले ढल्नेहरुले, तिमीलाई मजाकै लागि छोलान्;

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

जीर्ण भागेदारका पाँच रुबाईहरू

~जीर्ण भागेदार~ प्रेमपत्र त कत्ति लेखियो–लेखियो तर लेखाइको कुनै लेखाजोखा छैन, रुपैका राम्रा कत्ति भेटियो–भेटियो तर भेटाइको कुनै लेखाजोखा छैन, वैँशमै दुनियाँ रङ्गीन लाग्छ, वैँश नै जीवनको रङ्गीन हुन्छ, यौवनको प्यास कत्ति मेटियो–मेटियो तर मेटाइको कुनै लेखाजोखा छैन । घर … Continue reading

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : छरेर आत्मका कुरा

~लकाश पौडेल~ हजज/पंचचामर ) छरेर आत्मका कुरा नपार बिस्कुनै सरी सुनेर सम्झने कहाँ उडाउँने थरी-थरी

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : कुकर्म छोपँदै

~लकाश पौडेल~ हजज/पंचचामर ) गरी कुकर्म छोपँदै बसेनि ढुक्कछौँ भनी खुलेर एकफेर यो यथार्थ हुन्छ कैँ पनि

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

बिशोर राई “आश्रय”का चार रुबाईहरु

~बिशोर राई “आश्रय”~ शिर्षक: रोदनिय भावहरू १) आफ्नै घर जलेको रहेछ धुँवा देखियो मरौ परेको हरेक घरमा जुवा देखियो जिन्दगीलाई मृत्युपछी पनि बचाउनु छ सत्कर्म नगरे जीवन उडिजाने भुवा देखियो। २) ठेस लाग्दैमा जिन्दगी चोट नसम्झ

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

आचार्य प्रभाका तीन रुबाईहरु

~आचार्य प्रभा~ काँधमा हाली हिँड्छु भन्थ्यौ, तिम्रो स्वार्थ हुँदा ऐले भने जरो काट्छौ, उन्नतिले मार्ग छुँदा बल्ल मात्र होस खुल्यो, आज सत्य बुझेपछि आफ्नै मनले धिक्कार्यो है यी आँखाहरु रुँदा ! केकेसम्म खेपाइ भोगें ? स्वार्थीहरुको जमातमा

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

हुसैन खाँका दुई रुबाईहरु

~हुसैन खाँ~ वासन्ती बाग मा चरा उस्तै छन झन काडे झारका गरा उस्तै छन पालो पालो मजा लिने नेता मा सामन्तीवाद का जरा उस्तै छन् आस्थाको बांध भद् किएको छ कतै

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : मागेर रुवाई दियौ

~नविन आचार्य ‘लेटांगे’~ तार चुडेसी सारङ्गीको, धुन मागेर रुवाई दियौ कोरा भित्र बस्या बेला , नुन मागेर रुवाई दियौ सताउनुको पनि एउटा , सिमा हुन्छ मेरी सानु

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : बाध्यता छ जिन्दगीमा

~नविन आचार्य ‘लेटांगे’~ तिम्लाई भुली जिउनु पर्ने,बाध्यता छ जिन्दगीमा पिडा बिचमा खिउनु पर्ने, बाध्यता छ जिन्दगीमा प्यार अनि परिवारको , दोसाँधै मा फस्दाँ आज

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : परिस्थितिले नि सिकाउँदोरैछ

~राम अप्रिय~ दुःख पर्दा घरी-घरी रुनुहुन्न भन्ने थाहा छ । दुखाउन चोखो मुटु छुनुहुन्न भन्ने थाहा छ । दुःख सुख, हाँसो खुसी भोगिसके जिन्दगीमा

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : बन्न सक्दिन म

~नविन आचार्य ‘लेटांगे’~ भनेकै हुँ तिम्लाई आखिर,माया बन्न सक्दिन म सँधै भरि साथमा हिँड्ने, छाँया बन्न सक्दिन म मेरो पनि बाध्यता छ , किन अबुझ बन्छौ तिमी ?

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : उस्तै होला

~पुष्कर बराल~ तिमी बस्ने म बस्ने सहर उस्तै होला मन मिल्दै गएपछी रहर उस्तै होला बाँच्याछु कसरी तिम्लाई बढी थाहा होला,

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : माफ गर है

~नविन आचार्य ‘लेटांगे’~ अन्जानैमा तिम्रो चित्त, दुखाएँ भने माफ गर है बाध्यतामा केहि कुरा, लुकाएँ भने माफ गर है वाचा भयो तिमीलाई, साथ छोड्दीन कहिलेनी

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : उदास उदास !

~ज्ञानुवाकार पौडेल~ साँझ उदास कसैको, कसैको बिहानी उदास उदास कविता उदास कसैको, कसैको कहानी उदास उदास के होला र आवाद खोई मनको दुनियाँ तिमी हाम्रो ?

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : तिमी भित्र

~सेर्मा गञ्जुश्री~ लुट्नु थियो लुट्यौ मलाई वस्त्र सवै खोलाएर के गर्नलाई खोज्यौ नि त पागल झै टोलाएर छि, त्यस्तो जुनी पाउनु भन्दा नपाए कै वेस,

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : स्वाभाविमान

~राजकुमार खड्गा~ मन मेरो भन्नु त यति एउटा न हो तन मेरो भन्नु त यति एउटा न हो एउटा भएको मुटु पनि टुक्रयाउॅ भन्छौं

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : निजि हुन्छ

~भोला सिवाकोटी ‘पुरानाघरे’~ एक ठानेको थियौ हावापानी धर्ती खास निजि हुन्छ। मौसम फेरि चलिरहन्छ कहाँ बतास निजि हुन्छ ?? घाम लाग्दा संसार उज्यालो मख्ख पर्न हुन्न साथी

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

आचार्य प्रभाका ४ रुबाईहरु

~आचार्य प्रभा~ (श्री कृष्णप्रती समर्पित भाव) जन्मियो ऊ प्रतिभा बनी नेपाली यो माटोमा सकिन्जेल हिँड्यो कलाकार बनी कलाकै बाटोमा निष्ठुरी कालले चुँडेर लग्यो अल्पायुमा नै उस्लाइे दुष्टलाई बरु लग्या भए हुन्थ्यो श्रीकृष्णको साटोमा । ——————————————— सबैको आँखामा आसुँ दियौ श्रीकृष्ण … Continue reading

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

नबिन प्राचिनका १३ रुबाईहरु

~नबिन प्राचिन~ १. यति धेरै उदास हुने कसले बनायो मलाइ ? डाको छोडि छोडि रुने कसले बनायो मलाइ ? फूलहरुको संसार बाट जबर्जस्ति लखेटेर, पत्थर अनि हतियार छुने कसले बनायो मलाइ ? २.

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

रुबाई : कहाँ रुएँको हुँ र

~मनु लोहोरुङ राई~ दुखेर मुटु, कहाँ रुएँको हुँ र ? सरणमा पाउ,कहाँ छोएँको हुँ र ? मिलनमा थोरै दाग लागेर केवल

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

प्रकाश आङ्‍देम्बेका ४८ रुबाईहरु

~प्रकाश आङ्‍देम्बे~ कमिला यत्रतत्र हात्ती सिक्रिमा छ असिमित चाहनाहरु दिनरात फिक्रीमा छ आउनोस सस्तो मै मिलाएर लानोस आजभोलि यो ज्यान पनि बिक्रिमा छ। ****************************************** बिदेशीलाई फकाउन रीति ढाल्नोस हजुर भ्रष्ट तस्करहरुलाई अतिथि पाल्नोस हजुर किन गुनासो गर्नुहुन्छ महल पजेरो छैन … Continue reading

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

निरु अभागीका २ रुबाईहरु

~निरु अभागी~ मेरो हत्केलामा फूल्ने फूल बसाइँ सरेपछि जँघार बीचै छाडी खोली तार्ने एक्लै तरेपछि सम्झी बस्नु के अर्थ भो ? उही फूल दिनरात पराई हातमा सुवास छर्न फूल आफैं झरेपछि ।

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment