Category Archives: अनूदित लघुकथा

थारु भाषाके अनूदित बालकथा : मामु बुझ्ठि

~विनय कसजू~ अनुवाड: माेतीराम चाैधरी `रत्न´ ‘चुनु, होमवर्क वरैलाे ? ’ ‘टम्हन्ने वरुवा सेक्नु मामु !’ ‘टब टे अाब किताब पढाे । गेम ज्याडा नाखेलाे ।’ ‘खेल्ले नै हु मामु । बाबक इमेल आईल कि चेक करटु।’ मामु एकडम अस्टे … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा, थारू बालकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : दुई विद्वानहरु

~खालिल जीब्रान~ अफ्कार नामको पौराणिक सहरमा २ विद्वनहरु बस्थे जस्ले एकअर्काको ज्ञानलाई घृणा र बहिस्कार गर्थे । कारण- एक विद्वान आस्तिक थिए र अर्का विद्वान इश्वरको अस्तित्वलाई अस्विकार गर्थे । एक दिन उनीहरुको भेट बिच बजारमा भयो, र

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : देवता

~यकिना अगाध~ यसपाली बर्खामा अरु बेलाभन्दा धेरै ठूलो पानी पर्यो । ठाउँ ठाउँमा पहिरो गएको र मान्छेहरु बगाएको समाचारहरु सुनिन थाले । यस गाउँका पूजारी बाजे यी खबरहरु सुनेर साह्रै डराए । यो बर्खा सकुशल टार्नका लागि उनी रातदिन भगवान … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा, लघुकथा | Tagged | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : नाटक

~पवित्रा अग्रवाल~ अनु : मनोज न्यौपाने ‘बुहारी, भोलिका लागि चना भिजायौ ? पूजाको अरु तयारी पनि गर्नु छ … । कुन कुन कन्यालाई बोलाउने हो ? तिनलाई पनि खबर गर्नु छ ।’ सबै कुुरा बुझेर पनि नबुझेझैं गरेर बुहारीले सोधी, … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : बहुमत

~आलोक कुमार सातपुते~ अनु : मनोज न्यौपाने ‘चित्तलाई एकाग्र गर्नका लागि एक प्रतीक चाहिन्छ, त्यसैले म मूर्ति–पूजाको पक्षधर हुँ ।’ एउटा धर्मले अरु दुइटा धर्मसँग आफ्नो श्रेष्ठता सिद्ध गर्ने उद्देश्यले भन्यो । ‘म त मूर्तिपूजाको विरुद्धमा छु, तर म लाशको … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : अँध्यारो नगरी

~खालिल जीब्रान~ अनु : मनोज न्यौपाने राजमहलमा रात्रिभोज थियो । एउटा मान्छे त्यहाँ आयो र राजालाई दण्डवत् गरेर लम्पसार पर्यो । भोजमा आएका सबैले उसलाई हेर्न थाले । उसको आँखा निकालिएको थियो र त्यहाँबाट रगत बगिरहेको थियो । राजाले उसलाई … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : बोर्खेज र म

~खोर्खे लुई बोर्खेज~ त्यो जो ‘दोस्रो’ हो, त्यो नै बोर्खेज हो, जससँग घटना घटित भएको छ । म बुएनोस आयरेसमा भौँतारिँदै कुनै तोरणको अर्धवृत्ताकार भाग वा फलामको ढोकालाई नियाल्दै ढकढकाउँदै, अब कदाचित् यन्त्रवत् । मलाई बोर्खेजको सूचना हुलाकबाट प्राप्त हुन्छ … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : देलिया एलेना सान मार्को

~खोर्खे लुई बोर्खेज~ इलेभेन्थका छेउमा हामीले बिदा लियौँ । म अर्को सडकपेटीबाट पछाडि हेर्न मोडिएँ, तिमी पनि मोडियौ र तिमीले बिदा भन्दै हात हल्लायौ । हामी दुवैका बीच मोटरहरू र मान्छेहरूको बाढी बगिरहेका थिए । कुनै सामान्य मध्या्रह्नको पाँच बजेको … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : परिचय

~आलोक कुमार सातपुते~ अनु : मनोज न्यौपाने म हिन्दू हुँ…, सरी, म हिन्दू थिएँ भन्नुपर्ला किनकि हिन्दुत्वको खराबीलाई देखेर मेरा पूर्खाले बौद्ध धर्म स्वीकार गरेका थिए । म बुद्धिष्ट हुँ…तर यहाँ पनि समस्या छ । भारतमा अम्बेडकरवादी बौद्ध प्रचलित छ… … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : सोमबार या मंगलबार

~भर्जिनिया वुल्फ~ अनुवाद : एकदेव अधिकारी आलसी र उदासीन, आकाशको शून्यतालाई आफ्नो पँखेटाले मिलाउँदै, ज्ञात गन्तब्य तर्फ चर्चको माथिबाट बकुल्ला अगाडि बढ्छ। सेता र सुदूर, आँफैमा लीन हुँदै अनन्त आकाश ढाकिँदै, देखिँदै, रोकिँदै चलिरहेछ। सायद एउटा ताल? त्यसका किनाराहरू ढाकीएका … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : आफ्नो-अर्को

~हरिशंकर परसाईं~ अनु : लक्ष्मण अर्याल ”तपाइँ कुन विद्यालयको शिक्षक हुनुहुन्छ ?” ”म लोकहितकारी विद्यालयको शिक्षक हुँ | किन केही काम छ र ?” ”अँ, मेरो छोरोलाई विद्यालयमा भर्ना गर्नु छ |”

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : लेखक

~रोहितकुमार ‘हैप्पी’~ अनु : लक्ष्मण अर्याल पाकेटमारालाई उसको पाकेट मार्दा लागेको थियो – धेरै माल हात लाग्यो किनकि पाकेटबाट निस्किएको माल गह्रौं थियो | फुकालेर हेर्दा सबै कागजमात्र देखिए |

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : मन्नु र तारा

~विश्वेश्वरप्रसाद कोइराला~ अनु : लक्ष्मण अर्याल आकाशमा ताराहरू चमचमाइरहेका थिए | ”आमा भन्नुहोस् न त्यो के हो ?” मन्नुले आमालाई सोध्यो | ”त्यसलाई तारा भन्छन् बाबु | सबै मान्छे मरेपछि त्यहीं जान्छन् र जन्मनुभन्दा अगाडि पनि त्यहीं रहन्छन् | जन्मनुभन्दा … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : नोट

~अवधेश कुमार~ अनु : लक्ष्मण अर्याल उनले मेरो आँखै अगाडि सय रुपियाको नोट हल्लाउंदै भने – यो कविकल्पना होइन यही दुनियाँको सत्य हो | म यसलाई जमीनमा रोप्छु अनि देख्नेछौ रुपियाको बाली लहलहाउनेछ | मैले त्यस नोटलाई कौतुहल र उत्सुकताका … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : गमला र भाँडो

~जेंग ओसेन~ नयाँ घरमा सरिसकेको एकजना मान्छेले नयाँ धरमा कुन कुन सामान लाने भनी राम्रा देखिने भाँडाकुँडाहरु छान्न थाल्यो । यसैक्रममा उसले एउटा गमला उठायो। त्यसलाई उसले रङ्ग–रोगन ग¥यो, राम्रा फुलहरु राख्यो र वर्काइफर्काइ गरेर हेरेपछि प्रसन्न भयो । “यसले … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : बज्रपात

~खलील जिब्रान~ अनुवादः कुमुद अधिकारी तुफानी दिन थियो। एकजना महिला गिरजाघरमा पादरी सम्मुख आएर भनिन् – “म इसाइ होइन, के मेरा लागि जीवनका नारकीय यातनाबाट मुक्ति पाउने कुनै उपाय होला ?”

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : गान्धीगिरी

~उर्मिल कुमार थपलियाल~ अनुवादः कुमुद अधिकारी मन्टो मियाँले भने – “बरखुरदार,(भलाद्मी), हाम्रो टाइममा गान्धीगिरी पनि हुन्थ्यो।” त्यसबेलाको एउटा किस्सा उनले सुनाए

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : भारी

~लियो टल्स्टय~ सैनिकहरूले दुस्मनको इलाकामा हमला गरे । एक जना किसान दौडिँदै घोडा छेउ गयो र त्यसलाई समात्ने प्रयास गर्न थाल्यो ।तर घोडालाई काबुमा ल्याउन सकेन । किसानले त्यसलाई भन्यो “मूर्ख घोडा । त मसँग गइनस् भने दुस्मनको हातमा पर्नेछस् … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनुदित लघुकथा : साची

~डान मिलम्यान~ अनुवाद – अन्जान मानव सानो भाई जन्मेको केही समय पछी चार सालको साचीले आफ्नो आमा-बुवासँग जिद्दी गर्न थालिन् कि उनी आफ्नो सानो भाईसँग एकान्तमा भेट्न चाहन्छिन् । आमा-बुवालाई चिन्ता थियो कि चार सालको साचीले पनि अरु बच्चाहरु जस्तै … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : लालटिन

~लियो टल्सटाय~ अनुवादक : प्रतिभा अँध्यारो रातमा आँखा देख्न नसक्ने एक जना सडकमा हिँडिरहेको थियो। उसको हातमा एउटा लालटिन थियो र टाउकोमा माटोको गाग्री। बाटोमा एक बटुवाले सोध्यो,

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित लघुकथा : दैवी इच्छा

~चिनियाँ लघुकथाबाट भावानुवाद~ अनुवादक : प्रतिभा एकदम जान्ने मान्छे रे। ठ्याम्मै मिल्ने भविष्यवाणी गर्ने भनी उनको ख्याति टाढाटाढासम्म फैलिएको थियो। आफ्नो भविष्य थाहा पाउन कहाँबाट मात्र मान्छे आउँदैन थिए। एक दिन तीन जना केटा भविष्य थाहा पाउन त्यहाँ आए। अमेरिकाको … Continue reading

Posted in अनूदित लघुकथा | Tagged | Leave a comment