Category Archives: नेपाली काव्य

Poetry

कविता : नव बर्ष आउ

~विश्वास दीप तिगेला~ नव बर्ष तिमी आऊ प्रत्येक घर आँगनीमा आऊ यस बर्ष तिम्रो इमान्दारिता देखाऊ यही सम्झौता-पत्रमा हस्ताक्षर देऊ आऊ नव बर्ष तिमी आऊ रोल्पा रुकुमबाट वेपत्ता सबैलाई फर्का

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : उतैतिर खलबल भयो

~इन्द्रकुमार ‘विकल्प’~ जता गयो उतैतिर खलबल भयो जिन्दगीको लेन—देन गलमल भयो तिमीलाई देख्नु पनि तलबल भयो यताउता कताकता अलमल भयो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : उसैले फालेको हो

~सुजन बुढाथोकी ‘कान्छा’~ सुरुमा सङ्गकेत त्यस्तो उसैले फालेको हो यसैले त्यो रात मैले कपडा फुकालेको हो अर्कैको भैन सफलता उनि आफै पर गैन

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : कसैलाई राम प्यारो

~इन्द्रकुमार ‘विकल्प’~ कसैलाई नाम प्यारो कसैलाई राम प्यारो किन—किन हाम्रा नेतालाई भने दाम प्यारो कसैलाई घाम प्यारो कसैलाई गाम प्यारो किन—किन हाम्रा नेतालाई भने साम प्यारो

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : मुल्याङ्गकन हुदैन

~सुजन बुढाथोकी ‘कान्छा’~ हुदै हुदैन यहाँ कदापी मुल्याङ्गकन हुदैन जब सम्म तिम्रो प्रसस्त श्रोतसाधन हुदैन त्यो बेला अर्कै थियो त्यसैले रामले जित्यो यो कलियुग हो ऐले सत्यको समर्थन हुदैन

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : डुबिरहेछ डुङ्गा

~सुजन बुढाथोकी ‘कान्छा’~ डुबिरहेछ डुङ्गा सुतिरहेछ माझि हारगुहार के गर्नु? जति नै चिच्याए पनि यहाँ हुदै हुदैन उद्दार,के गर्नु ? यो देसमा कोरोनाकै कारण नौजवान मरेर जान्छन अनुसन्धान गर्दै चिहानमा आउँछ पिसिआर,के गर्नु? ~ बिन्ती गर्यो करायो र उ राहत … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : वैँश नै स्वादिलो !

~जीर्ण भागेदार~ छन्द : स्रग्विणी फूलझै फुल्दिने धानझै झुल्दिने लाखमा चम्किने लाखमै खुल्दिने । जूनझै बल्दिने चाँदनी पोख्दिने बाँसुरी बज्दिने दीलमा बोक्दिने ॥ ढल्किदै पाइला चाल्दिने चालले

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

शास्त्रीय गजल : खोज्दिएँ तिमीलाई

~जीर्ण भागेदार~ तिमी त दूर भयौ खोज्दिएँ तिमीलाई दिएर प्रेम अहो ! रोज्दिएँ तिमीलाई छ भोक प्यास बुझ्दा छैन फेरि मायामा मबाट सिक्छु भन्यौ बोक्दिएँ तिमीलाई

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गजल : तड्पिएँ तिमीलाई भनेर

~जीर्ण भागेदार~ दिनरात तड्पिएँ तिमीलाई भनेर जिन्दगी नै अर्पिएँ तिमीलाई भनेर कोपिला नै थियौ हिजोसम्म तिमी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

जीर्ण भागेदारका चार रुबाईहरू

~जीर्ण भागेदार~ १. चित्त बुझाएँ नदुख्ने मुटु बेसरी दुखाएँ के–के सोचेँ, आँसुले भिजाएँ उनले मलाई नहेरे पनि मैले हेरेरै चित्त बुझाएँ ।

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

गजल : मन पर्न थालेको ।।

~राजन रुचाल~ तिमी मलाई किन मन पर्न थालेको ।। मैले तिम्लाई किन माया गर्न थालेको ।। कतै म पागल त भाको रैन छु ।

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

रुबाई : ओखलढङ्गा

~दीपक कालिकोटे~ म सँङ्केत गुलावको थुङगा मन पर्छ । समुन्द्रपार गरिदीने डुङ्गा मन पर्छ । ताते बोली

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

कविता : आइज निँदरी आइज ………

~निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’~ सानैमा झोलुङ्गामा हल्लाउँदै सूरिलो राग मेरी आमा अलाप्नुहुन्थ्यो ः “आइज निँदरी आइज … …” र म हाऽऽई गर्थें आँखा मिच्थें र निँदरी आउँथी । सानैमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रेमबाद अबिस्वास र अस्तित्व

~सुजन बुढाथोकी ‘कान्छा’~ सुन्दर युवती राधाको चाहा थियो कि जिवनमा एउटा इमान्दार केटासङ्ग प्रेमबिवाह गरेर। परिवार बसाउने । असङ्गख्य पुरुषहरु आए नारिबादी कुराहरु सुनाए अनि उन्लाइ फकाए फुल्याए र बिस्तारै उन्लाइ आफ्नु मायाजालमा फसाए ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमी मेरि तिम्रो म भन्थें

~शम्भुप्रसाद ढुङ्गेल~ तिमी मेरि तिम्रो म भन्थें अगाडी… भयें कर्मले धमै छाड्ने पछाडी । भयेको छु यस्ले म पाल् समान वियोग्ले जली तैपनी जान्न ज्यान ।।१।। तिमी मेरि तिम्रो म भन्थें अगाडी

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नाथ

~शम्भुप्रसाद ढुङ्गेल~ अनाथ पारीकन नाथ ! यो घडी विदा लिनूहुन्छ हरे ! कसो गरी । सँगै बरु लानुहवोस् सँगै रहूँ परे जती दुःख दुवै मिली सहूँ ।।१।। हजूरका साथ रहे हुँदामहाँ थियेन हेर्ने बलतक कसैमहाँ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्रिये

~शम्भुप्रसाद ढुङ्गेल~ मुसुक्क हाँसीकन नेत्र तर्की सुटुक्क मेरो लियि चित्त फर्की । फुरुक्क पछर्यौ तिमी विध्न प्यारी मलाई वाधा हुनजान्छ भारी ।।१।। शरद्शशीतुल्य प्रिये ! मुहारले

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हे सुन्दरी !

~शम्भुप्रसाद ढुङ्गेल~ तिमी असल प्रेमकी चिज भयेर ऐले प्रिये । मलाइ यसरी यहाँ विपत प्रेमले नै दिये । कसो भनुँ कसो गरुँ नभनुँ के नबोलूँ यहाँ अभागि मसरी अरु अब हुनेछ को लोकमहाँ ।।१।। तिमीसित छ प्रेमको कमल पुष्प खुस्बू … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सँगिनि

~शम्भुप्रसाद ढुङ्गेल~ सँगिनि किन भयौ अती मलीन तिमिकन कुन् विपत् नवीन । अधर दुइमहाँ छ चोटचाट किन सखि ! बिग्रनगो समस्त छाँट ।।१।। दुइतिर पसिना चुहीरहेछन् । नयन समेत गुराँस झैं भयेछन् । किन सखि ! तिमि बस्तछयौ नबोली

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : शकुन्तलाबाट

~शम्भुप्रसाद ढुङ्गेल~ जान्छिन् आज शकुन्तला घर भनी उठतो छ चिन्ता प्रति प्रीतीका मनमा प्रवाह बहँदा रोकिन्न आंसू रती । हामी झैँ वनवासिको पनि भयो यो गत् भने यो घडी बस्छन् धैर्य गरी गृहस्थ कसरी छोरी बिदाई गरी ॥ (१) जो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : प्राभातिक प्रवोध

~चक्रपाणि चालिसे~ विचित्र चातुर्य चरित्रमा भरी अमन्द आनन्द दिलाउने गरी । उठे शकुन्तादिक, मञ्जुलध्वनि सुनिन्छ, जागा अब होउ सुस्तनि ।।१।। प्रभातकालीन हवा मनोरम चली रहेको छ हुरी रतिश्रम । सुनिन्छ उच्चैस्तर कुक्कुटध्वनि प्रवुद्ध होऊ अब हे नितम्बिनि ।।२।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : उद्योग

~चक्रपाणि चालिसे~ उद्योगमै छ सचराचर नित्य सक्त । प्राब्रह्म कीटतक उद्यमके छ भक्त ॥ उद्योग नै छ सुखको परिपूर्ण वास । उद्योग गर्दछ नयाँ युगको विकास ॥१॥ उद्योगबाट नहुने चिज भन्नु के छ? उद्योगमै भुवनकोष जमीरहेछ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नीतिशतक

~चक्रपाणि चालिसे~ विद्वानमा गुण नै हुन्छ, मूर्खमा दोष नै सब । तस्मात् मूर्ख हजारैाँमा विद्वान यैाटै विशेष छ ।। १ ।। विद्वान हुनु नृप हुनु कसै हुन्न बराबर । राजा स्वदेशमा पूज्य हुन्छ, विद्वान सबैतिर ।। २ ।। गुण छैन … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : विजुलीको असर

~सोमनाथ सिग्देल~ क्या हो यो सन्मुखमा अति चित्र चलाक चालको सुषमा । यो तेजीलो जोडा दौडाउँछ दिव्य दीप्तिको घोडा ।।१।। टाढा छ बादल-दल स्पष्टै छन चन्द्रमा पनी विमल । जोडा बिजुली गोला विचमा झल्कन्छ किन होला ?।।२।।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गजल : मन् हर्न लागे

~मोतिराम भट्ट~ इ सानै उमेर् देखि मन् हर्न लागे इनै सुन्दरीले जुलुम् गर्न लागे कहाँसम्मको आँट लौ हेर तिन्को रिसाएर आँखा पनि तर्न लागे

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

कविता : धनशराहरू

~विज्ञान राज~ मध्यरातमाः निकै सर्तकताका साथ अलग्गाई रहेकी छे धनशरा क्षेत्री बाँकी जीवनलाई जैसे दलितको अँगालोबाट । निकाली रहेकी छे आफुलाई मनबाट, त्यही मनबाट, जुन मनका लागि उसले जलाएकी थिइ सपना र घर ! लताएकी थिइ जात ! भत्काएकी थिइ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अपिल

~डा. जीवेन्द्रदेव गिरी~ साथीहरू, दरा खुट्टा टेक्नोस् गन्तव्यतिर पाइला उचाल्नोस् ससाना कुण्ठालाई डँढेलो लगाउनोस् आफ्नै ‘म’का विरुद्ध जाइ लाग्नोस् स्वार्थी खेलका पुलिन्दा तयार गर्ने र द्वेष क्लेशका ब्याड बनाउनेलाई भस्म पार्नोस् ! भस्म पार्नोस् !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पर्खालहरु भत्काउन फुलमाया

~हरि बहादुर भुजेल ‘विभास’~ कसरी अडेको छ पर्खाल यति ठुलो ? के मा जमेका् छ पर्खाल यति साह्रो ? कसरी खडा हुन्छ पर्खाल र छुट्टाउछ सिमा फुलमाया

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फुलमाया अव रुन्न ।

~हरि बहादुर भुजेल ‘विभास’~ अव फुलमाया एक्लै हुदै हुन्न अव फुलमाया विनाकारण आशुमा डुब्दै डुब्दीन फाटिएर पनि सुख नपाएको उसको चोलिले परेलीको सोकेश पुछ्नु छैन अव फुलमाया

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छन्द कविता : रक्सी र तिमी

~जीर्ण भागेदार~ छन्द : शशिवदना जबजब भेटेँ तबतब हाँस्यौ । हिमगिरिजस्तै मन-मन गाँस्यौ ॥ अलमल पार्दै नव नव हेर्यौ । ढलमल भा’थे दिलसित बेर्यौ ॥

Posted in छन्द कविता | Tagged | Leave a comment

रुबाई : बानी बस्यो

~जीर्ण भागेदार~ बोल्न नि डराउने बानी बस्यो कल्पनामा हराउने बानी बस्यो जो होस् जस्ती

Posted in रुबाई | Tagged | Leave a comment

कविता : लाठो र लठेत

~जीर्ण भागेदार~ कहिले पाक्ला पेन्शन त्यो थाहा छैन । अर्काको आकांक्षा धुतेर आफ्नो इज्जत लुटेर दिनहुँ लठेतहरु जागिर खाइरहन्छन् ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment