सूत्रकथा : अनुभूति

~कुमार काफ्ले~kumar-kafle

-राम र रमिता दिनभर पाखुरी चलाउँछन्,दश नङ्ग्रा खियाउँछन्।

-समय कटेको पत्तै पाउँदैनन्।

-गाग्रीबाट अंखोरामा सारेर चिसो पानी खान्छन्,प्यास मेट्छन्।

-रमिता ढिँडो रोटी,मीठो मसिनो बनाउँछिन्,स्नेह र आत्मीयता मिसाएर पस्किन्छिन्।

-रामलाई दिन्छिन् ,आफू पनि खान्छिन्।

-उता हरि र गीता दिनभरजसो अरुको कुरा काटेर बस्छन्।

-भेट भयो कि ठास्सठुस्स गर्न थाल्छन्।

-कहिले कुकुर बिरालो झैँ झगडा गर्न पनि पछि पर्दैनन्।

-एक्लाएक्लै किचनमा छिर्छन,फ्रिज खोलेर ‘कोल्ड ड्रिङ्क’पिउँछन् र पनि प्यास मेटिदैंन।

-खाना खानेबेला प्राय झर्कोफर्को र दोषारोपण गर्छन्।

-रमिता सोच्छिन् “गीताको जस्तो सुखी जिन्दगी भए पो!”

-गीता सम्झिन्छिन् “रमिताको जस्तो खुशी जिन्दगी भए पो!”

– ओखलढुंगा।

(स्रोत : रचनाकारको ब्लगबाट सभार)

This entry was posted in सूत्रकथा and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.