गजल : बाटै भरि फूल छर्छन्

~नविन आचार्य ‘लेटांगे’~Nabin Acharya 'Letange'

पै’ले आफ्नो बनाउन , बाटै भरि फूल छर्छन्
तृप्ति मनको मेटिएसी , भमरा झैँ बसाँई सर्छन्

जब जब निस्ठुरीलाई,भुल्न भनि ‘गजल’ लेख्छु
थाहै नपाई पाना भरि , सम्झनाका मोती झर्छन्

बिस्वास गर्नुस या नगर्नुस , मेरा प्यारा मित्रहरु
यहाँ फूलको घोचाईलेनि,कयौँ प्रेमि जीउँदै मर्छन्

अनेक दुख कष्ट सहि , पढाई बढाई ठुलो पार्यो
बिहे पछि तिनै सन्तान,बा’आमालाई आँखा तर्छन्

‘नियम’ भित्र बाँधीएर , गजल लेख्न नसक्ने ले
‘नबिन’ शैली नाम दिएर, ठुला ठुला तर्क गर्छन्

-लेटांग ४ मोरंग
हाल रावागं मलेशिया

(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)

This entry was posted in गजल and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.