कविता : खबर

~रुमानी राई~rumani-rai

साथी !
के बताउँ मेरो हाल तिमीलाई ?

जीवनको
पहिलो पाईला
धर्तीमा चाल्न सुरु गरेदेखि नै
हिंड्दैछु
पाईला मेट्दैछु ।

अचेतन मै
आफ्नो छायाँसित नतर्सिएरै
आफै भाग्दैछु ।

उमेरको घोडा दौडीरहेछ
तवेला-गन्तव्य ताकेर एकोहोरो ।

म विवश छु,
तिमीले भने जस्तो सजिलै
समय-लगाम्ले
कहाँ अँइच्याउन सकिदो रहेछ र
उमेरको घोडालाई !

जीउने वहानामा
यति साँघुरो र बेसुर बाँचिएछ कि,
-आफ्नो घर
– आफ्नो परिवार
– आफ्नो नाताकुटुम्व
-आफ्नो छरछिमेकी
– आफ्नो समाज
अर्थात,
नाङ्गो आँखाको सिमित परिधी भन्दा
आली पर…सम्म सोच्नै भ्याइएन छ जीवन
यति मात्र होइन,
यात्रा र भोगाइको हरेक बुर्कुसीसंगै
पत्तै भएन
कहाँनीर खसे जीवनका रङ्गहरु !

अब,
समय-पातबाट टिपेर रङ्गहरु
बाँकी जीवन रंगाउनु छ !

(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.