कविता : ऊ

~बिक्रम ज्ञवाली

उ लड्यो ,
देशको निम्ति भनेर
क्रान्ति मा लाग्यो ,
बन्दुक समातेर

हिड्यो उ ,
भोक प्यास नभनेर
सोच्थ्यो उ,
एक दिन अधिकार पाउछु भनेर

लड्यो उ ,
ज्यानको माया मरेर
ढल्यो उ ,
छातिमा गोलि लागेर

फेरि अर्को
उ आयो,
कहानी दोहोरायो
मात्र कहानी दोहोरायो

देश जहाको त्यहि भयो
न त ऊ हरुको रगतको मु्ल्य भयो
तर थोते नेताले भाषणमा भन्यो ,
शहिदको रगतले बनेको देश हो हाम्रो

उ हरु आहिनै रहे,
उ हरु लडिनै रहे ,
उ हरु मरिनै रहे ,
नेताले भाषण दोहोराहिनै रहे । ।

This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.