गीति कविता : थाङ्नो हुन्छ तास कुचिन

~रामेश्वर राउत ‘मातृदास’~rameshwor-raut-matridaas

थाङ्नो हुन्छ तास कुचिन प्रयोजनहीन झुम्रो
विषाक्त आफ्नै शरीरबाट निस्कन्छ जसरी जुम्रो ।

चुपचाप कहिल्यै मौन हुन्न जिन्दगी बग्ने खोला
हाास्नुपर्छ निर्झर नाच्नै गतिशील जीवन चोला ।

रुादैनन् हिमाल सिरेटो बतास आाधीले हानेर
को लान सक्छ अजम्बर आकाश डोरीले बानेर ।

हत्केलामा अट्तैन कहिल्यै हृयूाचुली उद्गम मूल
पीडा हुन्छ आफ्नै भूल विरसिलो हुन्छ शूल ।

मौन आकाश पीयूष – प्यास प्रीत छोपिरहन्छन्
नदी उर्लि बगिरहन्छन् सम्झना ब्युझी झन्झन् ।

– वशिष्ठधाम, निर्झर दिलचेत, सिन्धुबस्ती

(स्रोत : मधुपर्क २०६७ जेष्ठ)

This entry was posted in गीति कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.