लघुकथा : चरित्र

~विष्णु लामिछाने~Bishnu Lamichhane

यौनसम्बन्धी उनको र मेरो सधैँ बहस चल्थ्यो, उनी एकाबिहानै यस्तै कुरा लिएर आउँथे मकहाँ । फलानो र फलानी त हिजो हल्लिँदै रेष्टुरेण्टतिर गएका थिए, फलानो अफिसको फलानो कर्मचारीले सोही अफिसको एकजना केटीसँग … छ्या कस्तो चरित्रहीन मान्छे … केटी भएर पनि केटाहरूसँग मुखामुख गरी कुरा गर्ने । कसैसँग बोल्नु, कसैसँग हाँसखेल गर्नु र सँगसँगै हिँड्नुलाई उनी यसरी नै चरित्रहीनको संज्ञा दिन्थे । मैले असहमति जनाउँथेँ उनका त्यस्ता कुराप्रति तर बहस ठूलै हुन्थ्यो । हुँदाहुँदा समाजका सबै नारी-पुरुष चरित्रहीन हुन पुगे उनको नजरमा । समयको चक्र घुम्दै गयो, उनी बिस्तारै यस ठाउँभन्दा बाहिर नै धेरै बस्न थाले । उनको र मेरो भेटघाट पनि कम हुन थाल्यो तापनि उनको याद आइरहन्थ्यो ।

एकदिन बिहानै मेरो अर्को साथी रमेशले आफ्नो हातमा भएको पत्रिका देखाउँदै भन्यो हेर् त तेरो चरित्रवान् साथीको लीला …, मैले पत्रिका हेरेँ, नभन्दै मेरो उही साथीको ठूलो फोटोसहित बलत्कारीमा नाम निस्केको रहेछ । क्रमशः यस्तै-यस्तै धेरै ठाउँमा उनी रङ्गेहात समातिएको खबर आउन थाल्यो । उनी यस कुराबाट कति पश्चात्तापमा थिए थाहा भएन तर मलाई भने कताकता भित्र चिमोटिरहृयो ।

धेरै समयपछि उनी अचानक मेरो घरमा झुल्किए । मैले उनको हालखबर सोध्न नभ्याउँदै कुरा सुरु गरे फलानो र फलानी … कति चरित्र नभएका मान्छे … ।

परासीबजार, नवलपरासी
पल्लव साहित्यिक पत्रिका–१२, औँ अङ्कबाट साभार गरिएको हो ।

(स्रोत : पल्लव साहित्य प्रतिष्ठान)

About Sahitya - sangrahalaya

We will try to publish as much literary work of different authors collected from different sources. All of these work is not used for our profit . All the creative work belongs to their respective authors and publication. If requested by the user we will promptly remove the article from the website.
This entry was posted in लघुकथा and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.