कविता : कछाड

~विष्णु भण्डारी~Bishnu Bhandari

देखिदै छ एकातिर टिभी स्क्रिनमा
बहुराष्ट्रिय कम्पनीद्वारा प्रायोजित
भव्य मञ्चमा
कमरेड बोल्दै गरेको फुटेज
र अर्कोतिर
उत्साहित गर्दैछ उसले
हँसिया हथौडा अङ्कित झन्डासँगै उभिएर
वालस्ट्रिटका विश्वव्यापी सञ्जालहरूको विरोध गर्न ।

कोर्दाकोर्दै जीवनको महान् चित्र
जब तरङ्गित भयो क्यानभासमा
पेप्सीकोलाको फेस्टिबल
नराम्रोसँग चक्करायो
पुँजीबजारको ग्राफमा उक्लिदै गरेको कवि;
घ्राणशक्तिको तीब्र कम्पनले चुहाउँदै ¥याल
मिल्कायो कलाकारले
वषौँदेखि सँगालेर राखेको कुची
र सगर्व बिक्री भयो
उत्तरआधुनिक रङ्गमञ्चको डबलीमा ।

सिउरेर कानमा गुहेलीको फूल
किसान भएको ढोँग गर्ने
छट्टु मनुवाले एलान ग¥यो
पुँजीबजारसँगै बदलिएको छ जीवनको परिभाषा नै ।

कविता लेख्दालेख्दै जब
यस युगकै महान् कविले भेट्यो
सूचनाहुन्डीको सट्टाबजारमा
विनिमय भइरहेको
अलभ्य चित्रकारीको नवीन बिम्ब
कवि अत्तालिँदै पुग्यो र सगौरव वाचन ग¥यो
बहुराष्ट्रिय कम्पनीको भव्य समारोहमा
आफ्नै विरुद्धमा लेखिएको कविता ।

सजाएर बैठकमा गुहेलीको फूल
अथवा रोपेर गमलामा गोलभेँडा
कहाँ बन्न सकिन्थ्यो र किसान !
वर्षौंदेखि खेती गरे पनि शब्दको;
लगाए पनि भाङ्ग्राको कछाड
कमरेड सतिसाल
मदिरा कम्पनीको भव्य सङ्गोष्ठीमा
मन्तव्य दिँदादिँदै
कछाडविहीन भयो ।

उसले हेक्कै राखेन नाँच्दानाँच्दै
कोकाकोलाको बिज्ञापनमा
मस्किरहेकी मोडलसँगै
खस्दै गएको कछाडको अन्तिम फेरो;
उसलाई त हतार छ यसपछि
खोज्न आफ्नै अनुहार कर्पोरेट स्क्रिनमा
दिनु छ भाषण बजारवादका बिरुद्ध
र लेख्नु छ द्वैधचरित्रको नयाँ दर्शन !

(स्रोत : Nepalisahityaghar.com)

About Sahitya - sangrahalaya

We will try to publish as much literary work of different authors collected from different sources. All of these work is not used for our profit . All the creative work belongs to their respective authors and publication. If requested by the user we will promptly remove the article from the website.
This entry was posted in कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.