लाल बहादुर आले ‘माईला’ को केही मुक्तक

~लाल बहादुर आले ‘माईला’~Lal Bahadur Ale 'Maailaa'

मुक्तक
मुक्तक – १
हेर्दा पहाडै लागे नि हावाको झोक्का हो जिन्दगी
कहिलै नमरुंला झै गरे नि मृत्‍युको ढोका हो जिन्दगी
देख्नेले त गल्दै नगल्ने बरफकै धिक्का देख्दो हो
तर फुस्स फुटीजाने पानीको फोका हो जिन्दगी।

***********************************

मुक्तक – २
दु:खी मान्छेहरु भोलिको लागि बाँच्न सांच्छन्
सुखीहरु बर्तमानमै छ सबचिज भनी नाच्छन्
जो मान्छे बर्तमानमा बाँच्न र हांस्न जान्दैन
खोइ कसरी मान्ने उनिहरु भबिस्यमा बाँच्छन्?

**********************************

मुक्तक – ३
मुखले बोले अरुले सुन्ला, आँखाले नै बोलौ हामी
मनको भाषा बुझेकिछौ, दुई मुटु घोलौ हामी
रात बिते अग्राख बन्छ, हावा चले पात हल्लिन्छ
ईसाराले पुगेन अब, मनको ढोका खोलौ हामी।

***********************************

मुक्तक – ४
टाढा म देखी जान्छौ कसरी
मनबाट मलाई निकाल्छौ कसरी
म त्यो वास्ना हुँ जो श्वासमा छ
आफ्नै श्वासलाई बिर्सन्छौ कसरी?

*************************

मुक्तक – ५
मेरो माया फेवाताल-दह जस्तो
तिम्रो माया भुमरीको रह जस्तो
कस्तो गाह्रो मायाको पायां मिल्न
आँखा तरि मर्नु, भिरमौरीको मह जस्तो।

**************************

मुक्तक – ६
हार्नेले भन्छ, जिन्दगीमा बाधैबाधा हुन्छ
जित्नेले देख्छ, जितको-रङग नमेतिने गादा हुन्छ
हार्नु-जित्नु दुईतै जिन्दगीको पाता हो रे साथी
सुख दु:ख जिन्दगीमा आधा आधा हुन्छ।

***************************

मुक्तक – ७
खोई के रि भन्नु, एक्लै बांच्न क्या फसात छ
चिसो मौसम र म तिम्रो कमीले क्या अनाथ छ
ठिकै छ बाँच्नलाई मन बुझाउने बाटो त खोज्नै पर्‍यो
धन्न यो खोया बिर्के तीन पाने बोतलको साथ छ!

**********************************

मुक्तक – ८
धनै सबथोक होइन भन्थ्यो, भोक र अभाबले गर्नु गरेको छ
फाटेको चोली फेर्ने सपना साटी, धनेहरु सात समुद्र तरेको छ
उता घरमा अड्को पड्को-अईचो पैचो चलाऊनै पर्‍यो
ध्वांसे मुसे लुरेहरुलाई अस्थाई लब पार्न दाउ परेको छ।

**********************************

मुक्तक – ९
धने र बुद्धे हाम्रै कर्म किन खोटो भनी दिमाग खियाउदै छन्
साहु बाहरु तिनैको घरबारी कसरी निखन्ने सोचेर चियाउदै छन्
नहुने बेलामा गन्हाउने छोरा, बिनास काल बिपरित बुद्धी
साहुनीहरु दु:ख बिर्साउने अमृत भनी तिनैलाई तीनपाने पिलाउदै छन्।

***********************************

मुक्तक – १०
सबै भन्छन् घोर निन्द्रामा देखिने सपना हो
कोही भन्छन् दिनचर्याको त्यो थपना हो
तर जान्नेहरु त भन्छन् सोचेको काममा
सुत्नै नदिई जगाईरहने नै सपना हो।

*****************************

मुक्तक ११
धन चोरेको भए पो दिनु सजाय
मन चोरेछौ, म आँफै लजाएँ
घाँस काट्न जाँदा भेट्ने भन्थ्यौ खै त
तिम्रै आशामा मैले कती पात बजाएँ।

*****************************

मुक्तक – १२
धनेहरु धन खोज्न समुन्द्र पारी गा’छन् अरे
देउरालीको बर पिपल नि बिरानो भा’छन् अरे
अरबको बालुवा पौरखीको पसिनाले सिंचिदा,
गैराबारी त अचेल बनमाराको घारी भा’छन् अरे!

(स्रोत : Lalbahadurale.com)

About Sahitya - sangrahalaya

We will try to publish as much literary work of different authors collected from different sources. All of these work is not used for our profit . All the creative work belongs to their respective authors and publication. If requested by the user we will promptly remove the article from the website.
This entry was posted in मुक्तक and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.