लघुकथा : डाँडामाथिको जुन

~रन्जु ‘मार्ग’~ranju-acharya-marga

नरनाथ प्राय: मन अशान्त भएको बेला डाँडाको चौतारीमा गएर बस्ने गर्दथे । आज पनि उनी सबेर घरबाट त्यतै तिर जान भनि निस्किए ।

हिँडदै गर्दा बाटोमा उनको गाँउका एक जना साथीसँगजम्काभेट भयो । तर उनी आफ्नो शुरमा लुरुलुरु हिँडि नै रहे ।

हिजो मात्र भेट हुँदा त्येस्तो राम्रोसँग बोलेको मान्छे आज त्यसरि नबोलि हिँडेको देखेर साथीलाइ अनौठो लाग्यो । उनी रोकिए । अनि फरक्क फर्किएर आफ्नो पाइला उ गएतिर मोडे ।

नरनाथ डाँडा माथिको चौतारोमा पुगे । अनि खुइय गर्दै थच्क्क भुईमा बसे । खल्तिबाट चुरोट निकालि सल्काउन थाले । त्येति नै बेला उनको साथी त्यहाँ आइपुगे ।

‘होइन, किन यसरी यहाँ बस्नु भएको एक्लै ? आम्नेसाम्ने हुँदापनि नदेखि हिँड्नु भयो ?’उसले गम्भिर हुँदै सोध्यो !

‘केहि भएको छैन ।’चुरोटको सर्को हावामा उडाउँदै नरनाथले भन्यो ।

‘अनुहार पनि मलिन देख्छु । के घरमा झगडा परयो ?’उसले फेरि सोध्यो ।

‘छैन’उ तर्किन खोज्यो ।

‘के कोहि बिरामी पो भए कि ?

‘सबै ठिकै छन’ भन्दै नरनाथ जुरुक्क उठ्यो । अनि हातको चुरोट फ्यात्त भुईमा फ्याक्दै भन्यो-’हिजो राती छोरासँग फोनमा कुरा भएको थियो ।’

‘अनि के फर्कने भए त ?’

‘कहाँ फर्कने कुरा गर्छ र् त्यसले । उल्टै उसले पाउने अंश भाग बेचेर पैसा पठाइदिनु भन्थ्यो । उ भन्दै थियो -’सडक चिल्ला नबनेसम्म, बत्ति झलमल्ल नबलेसम्म,धारोबाट पानी चौबिसै घन्टा नझरेसम्म देश फर्किन्न पो भन्थियो । ‘तपाई आफै भन्नुस त यी सबै मेरो बुढो ज्यानले गर्न सक्ने कुरा हो र ? डाँडा माथिको जुन अस्ताउन कतिबेर लाग्छ र ?

अमेरिका

About Sahitya - sangrahalaya

We will try to publish as much literary work of different authors collected from different sources. All of these work is not used for our profit . All the creative work belongs to their respective authors and publication. If requested by the user we will promptly remove the article from the website.
This entry was posted in लघुकथा and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.