लघु कथा : युद्धरत एक रात

~आवाज श्रेष्ठ~

बितेको पल । नफर्किएको हिजो । ढलिरहेको वर्तमान । रोकिन्छ कसरी ? खोला कहीँ गतिहीन हुन्छ र ? १२ वर्षमा खोला फर्किन्छ रे । उखान चलेकै छ । आखिर भ्रम रहेछ सब । खोलो फर्किंदो रहेनछ । यो जीवन दुरुस्तै खोला । यांवत बगिरहेछ ढलिरहेछ सकिरहेछ रितिरहेछ छोट्टरिहेछ ।

अभियान कलमको गति र भावनाको तरङ्गित वेग थाम्ने कोसिस गर्छ । वरिपरि एकोहोरिएर नियाल्छ । उही पुरानै भित्ता । चार दसैँ बिते पनि रङका बहारले स्पर्शविहीन बनेको विवश भिता । उस्तै भित्ता रङहीन र अताजगी पनि पोतिएको छ । चौतारामा ठडिएको बूढो पीपलको रूख जस्तै बेरूप । प्रत्येक वर्ष फेरिएको भित्तेपात्रोजस्तै पनि फेरिन नसकेको पर्दा उस्तै । शरीरभरि नग्नता प्रस्तुत गर्दै विभत्स बाध्यतामा परेकी नारी जस्तै । लाजविहीन । सिर्फ चियाएका छन् । धपेडीपूर्वक रबिका किरणहरू । साथ छन् तिनीहरूका । कमसेकम जीवनजस्तै त छैनन् । आरोह-अवरोहका थकानमा सास फुलाउनु त पर्दैन ।

बिसौनीमा हल्का सासमा आराम गर्दै गरेको एक परिश्रमी भरियाजस्तै धुलाम्मै भएरै रहेको पर्दा र एयरकन्डिसन हुतिएका हावाका प्रहारसँगै कुस्तीमा हारजितको फैसला चलिरहन्छ । भित्ता मौन र स्तब्ध नियालिरहन्छ चर्तिकला र खेलका परिदृश्यहरू । त्यस्तै घाम निषेध तुल्याउन सङ्घर्षरत पर्दा । चार ठाउँमा च्यातिएरै पनि घामको आगमन रोक्ने प्रयत्नमा । उस्तैउस्तै । उहीउही । जीवनका क्षणहरू । जीवनका भोगाइ । लथालिङ्ग । कोचिएर । ढुसिएर । लक्ष्यहीन भोलिका झिनो आशामा झुण्डिएको स्पष्ट जीवन । जीवनजस्तै ठिङ्ग । त्यस्तै हो जीवन । बेरङ्ग अनि बेढङ्गको । उपलब्धि शून्यमात्र । नियाल्दा बनावटी हाँसो र उमङ्ग छ तर सुख कुण्डको अभाव छ अभियानमा । यद्यपि कुनै पीर र पीडाको बेफिक्रीमा बढिरहेछ लगातार । जीवनलाई सहयात्रा गराउन चाहँदैन समय । स्वार्थी समय । अनि त्यो अलि पर ।

कोठाको निद्रा स्थलसँगै भित्तामा क्यालेन्डर । लाग्छ हिजै आगमन भएको हो नयाँ वर्ष दैलोमा टेकेको खबर । उमङ्ग र जाँगर बोकेर भित्रिएको त्यो । हेर्दाहेर्दै एक फड्को चढ्ने ध्याउन्नमा छ । अभियानको सोंच गहिरिन्छ । आखिर यस्तै रहेछ सब गए गुज्रेका । जीवनजस्तै । उस्तैउस्तै । छ्या यस्तो पनि जीवन ! सोचेको कहिल्यै नहुने । असफल परिस्थितिको पराकाष्ठाले कुल्चिएको जीवन । चाहिएन यस्तो जीवन । अभियानको अठोट तीब्र आवाजमा मौन कोठाभरि ठोकिन्छ । त्यो समय, त्यो निर्जिव क्यालेन्डर ।

त्यसले समेत पराजित पारेको छ जीवनलाई । थिचेको छ । मिचेको छ । त्यसलाई कुनै हालतमा पनि पराजित पार्न सकिएन । पुनः अभियान आवेगको आगो वर्षाउँदै मुठी कस्छ । नजिकको थोत्रो टेबुल थर्किन्छ । पढिएका । भनिएका । लेखिएका । वास्तविक स्मरणका पाटाहरू थुप्रै होलान् तर समयले केहीलाई कुरेन । बलवान छ समय । त्यस्तै रहेछ । ब्रहृमाण्ड र जीवनभन्दा धेरै अघि । गतिहीनता निस्तेज पार्दै लम्किरहेछ लगातार वायुपङ्खी घोडाजस्तै । समयले पूर्व पाइला हेर्दैन । वाह समय । तेरो महानता कायल भएँ म । अभियान शिथिल बन्छ र, नियाल्छ टेबुलमा ठडिएको थोत्रो टिकटिके । चाइनामूलबाट जन्मिएको फुटपाथे केही समय अघि भित्रिएको समयको प्रतिरूप ।

विवशता छ आफ्नै । पुरानो कोठामा महìवहीन बन्दै बेकाम थचारिएको छ । टिकटिकेलाई लाग्दो होला । त्यस्तै जीवनलाई लागेको छ । अभियान व्याकुल बन्छ । यद्यपि त्यसको मान सर्वत्र छ तर जीवनको खै ? समयबाहेक केही मापन हँुदैन । टिकटिके चाइनिज सही तर दूरगामी पथ हाँकिरहेछ । निरन्तर । यता उही जीवन । केही कुनै बदलाव आएन । न कुनै सुखद सङ्केत । त्यही थोत्रो टिकटिके जस्तै । थचक्क उक्किएको सनफेल्कमा बसाई । शायदै जीवनमा अब खुशीका सुनामी फर्किएला ? अभियान घोर निराशामा डुबल्की मार्छ ।

टिर्र टिर्र टिर्र शून्य कोठामा मच्चिएको एकोहोरो धुन । वास्ता गर्दैन उसले । अभियान समय र क्यालन्डरसित एक्लो बहसले जुधिरहन्छ । समय, क्यालेन्डर र जीवनका वास्तविकता पहिल्याउन वकालत गरिरहेछ तर असफलताको चुलीमा उक्लिएको अभियान पलपल त्रसित समयमा बन्दी बनिरहेछ ।

जीवन कैदी सरह जकडिरहेछ । अभियान निद्राका प्रहरहरू आहुति दिने सुरमा छन् । ऊ त वश समयलाई कुल्चेर, क्यालेन्डरलाई च्यातेर र जीवनलाई वसन्तझैँ फुलाउन चाहन्छ । तर बिडम्बना । सोचहरू शून्यतामा अलप बन्छ । धुनजस्तै । विचारविहीन जीवन । एकलौटी जीवनका बहसहरू सोचहीन समयसितै हारिरहेछ हरेकचोटि । अभियानले गतिहीन अवस्थाका शिखरहरू क्रमशः चढिरहेछ निरन्तर । टिकटिके उही महान् समय ।

स्थान नाघेर मध्यशुन्यमा आफ्नो बिगुल बजाइसकेछ । उफ् व्यर्थ तीन घण्टा । अभियान बहकिन्छ । आखिर निष्कर्ष केही किन आएन ? अचानक मध्य सन्नाटामा अनुमतिबाहेक हुरी कोठामा प्रवेश गर्छ अभियानलाई हुरीले हानेको महसुस गर्छ । एक्कासि ऊ सचेत बन्छ । यो पनि जीवनको वैरी । हुरीको मीत मृत्यु नै हो । कहाँ, कतिखेर हुत्याउँछ पत्तै छैन । अभियान पुनः विचारयुद्धतिर अघि बढ्छ । समय क्यालेन्डर र जीवन ।

यता हुरीको वेगले क्यालेन्डर हुत्याउने प्रयत्न गर्छ । निर्दोष जीवनलाई थिच्ने र मिच्ने तँलाई । कस्तो हुँदोरहेछ प्रहार ? बडो मै हुँ भन्थिस् होइन ? अभियान हल्का विजयको मुस्कान छर्दै शानमा गर्व गर्छ क्यालेन्डरतर्फ मुस्कुराएर । अभियानको विचारको लम्बाइ घटेको छैन । यता विचार विरामको कुनै सङ्केत पनि छैन । ऊ, समय, क्यालेन्डर र जीवनको सत्यतामा युद्धरत देखिन्छ । हुरी पनि फर्कियो गतिशील उही एक्लो जूनलाई एकछत्र राज सुम्पेर । बिहानी डाँक्न चारघण्टे लामो यात्रामा क्यालेन्डरमा एउटा गोलो आकृति थपियो । प्रत्येक नयाँपनको द्रूतगतिमा जीवन उही पुरानो ।

केही परिवर्तन छैन । स्थिर, मौन, हर्ष मिसिएको भोलि उज्यालोको कुनै शुभ साइत नै छैन । आधारहीन र विवशतामा पिल्सिएर केही कुनै बदलिएन जीवनमा । हजारौं आशङ्का कुनै पनि टुकडीले पूर्णता पाएन । युद्धरत प्रहरसँगै कोर्छ सलाई अभियान । लामो सासमा सर्को तान्छ ? र, तान्दातान्दै छोटिएको खिल्ली, जीवन यस्तै हुन्छ । झन्झन् छोट्टँिदै जान्छ । क्रमशः खिइँदै, सकिनुपर्छ एकदिन र फेरि जीवन लामो पनि त छैन । त्यत्रो फूर्तिवान क्यालेन्डरको आयु पनि केही हप्ताभन्दा बढी छैन । त्यसपश्चात घमण्डले कुर्लिने अवसर पाउने छैन ।

उस्तै छ समय पनि । तर समयको अन्त कसरी ? टिकटिकेको गतिमा एकटक आँखा पुर्‍याइरहन्छ लगातार अभियान । एक्कासि टिकटिके पुनः कुर्लियो । अन्तिम टुप्पोमा सल्किएर दुई औँलामा च्यापिएको ठुटोको अन्तिम सर्को लिन्छ । विचरा ठुटो पनि विवश होला । उम्किने कसरी ? दुई औँलाको चापबाट ? जीवन उस्तै ठुटोजस्तै । कताकता चेपिएको पनि थिचिएको । बाध्यात्मक जीवन अनि कसरी अघि बढ्न सक्छ र ? अन्तिम चुलीमा सल्किएको ठुटोको हत्या गर्दै हल्का सास फेर्छ ।

आखिर जीवन लछारिँदै यस्तैगरी सिद्धिन्छ । अभियान निष्कर्षमा पुगेको महसुस गर्छ । व्यर्थ ढलिरहेको औचित्यहीन जीवन । यसै बितोस् । उसै बितोस् । निद्रास्थलमा भारी जीवन बिसाएर समय वेग जित्न सपनाको विराट संसारमा प्रवेश गर्छ अभियान !

(श्रोत :- मधुपर्क २०६७ असोज )

About Sahitya - sangrahalaya

We will try to publish as much literary work of different authors collected from different sources. All of these work is not used for our profit . All the creative work belongs to their respective authors and publication. If requested by the user we will promptly remove the article from the website.
This entry was posted in लघुकथा and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.