गजल : फुलेको छ चैत !

~रवि प्राञ्जल~Ravi Pranjal

धुवाँ – धुलो खडेरी मै फुलेको छ चैत !
प्रिये तिमी फुल्ने भए म’नि फुल्छु है त ।

शिखरमा पुग्यौ अनि धरातलै बिरस्यौ,
तिमी लड्दा काँध थाप्ने तिम्रा साथी खै त ?

जति बढोस् रुवाउने र रुने बीच दुरी,
हुन्न आखिर जित यहाँ रुवाउने कै त ।

देखाउने दाँत जस्तै भयो ‘नै ति क ता’,
खोजूँ कता ? भेटिँदैन पहिलो अक्षर ‘नै’ त ।

भित्र रम्छ एउटा चरा बाहिर रुन्छ अर्को,
म ‘नि रुन्छु संसार यो सम्झिएर द्वैत ।

१६ चैत्र २०६८
काठमाडौ ।

(स्रोत : रचनाकारको फेसबुकबाट सभार)

This entry was posted in गजल and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.