सुनुवार भाषी कविता : कोश्य

~सुर्य प्रकाश सुनुवार चेरेहामसो~

अ्वाकले लङगा ग्लुङानु
आाकालि मातुइथुन मुरकाःम ग्याइताअ्यि,
आँकालि ग्याइशा लाइशा
खोइल रोपशा पोँपिल पाइताअ्यि,
मेकले अ्वालैपा कुरशा लाइति ।

गो सापपान गाइताअ्यि,
आ खिँऽ चादिशशा आँकालि
खापाम लेक रापताअ्यि,
मुनु सापपा नापशो अ्वाकुम
लाइशा नुपताअ्यि ।

च्वार च्वार नाफताअ्यि,
गो सापपा प्लेअ्ति,
प्लेअ्शा ग्लुःचा मालुनु,
आतारिले सुमति ।

गो नाफशा बेअ्ति ,
मुनु चुअ्बुम चेअ्ति,
आँ क्लाअ्तोम तकपा चेअ्गानु
गो ब्लङ सेँऽसिति !
आँकालि ओँदे क्योर्यिनु
गो सापपा चुर्ति,
मार पाइबाअ्मे देँऽङानु,
चोपफुम कुरपा केति,
सापपा म्हिःम नाफताअ्यि,
मुनु अ्वाक लुअ्तानु शिक उइति ।

ब्लिअ्शा, तेमशा ओति,
लाकचाम बाक काःरदु देँऽङानु,
नाअ्नाअ्गा थङाबाअ्त,
दोशोबेला ग्लुअ् दाअ्यि दाअ्यि,
आँकालि मुरुम नेअ्सङा नेअ्स पति ।।

सुर्य प्रकाश सुनुवार (चेरेहामसो)
September 7th, 2010

(स्रोत : Sunuwar.org)

This entry was posted in सुनुवार कविता and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.